We gaan gelukkig dood

 

     Am

als huid aan warme huid zich vlijt

    D             Am

en mond aan hete mond

 

als been aan been zich strekt en spreidt

     D                Am

van nacht tot morgenstond

     E             Am

als lust uit elke porie kiert

    G            C

en wilde passie hoogtij viert

     E                F

wie denkt dan dat in veertig jaar

                        E

het vuur dooft in de schoot

            Dm          G     C

zonder dat vuur is het leven naar

 Am

maar

     E                    Am

dan gaan we gelukkig ook dood

     E                    Am

dan gaan we gelukkig ook dood

 

als bier in hoge kroezen kroest

of wijn in de bokaal

als je in roes lichtrose soest

of danst met luid kabaal

als j' onbeschaamd schreeuwt, brult en stampt

en alle zorg de huid uit dampt

wie denkt dan dat in veertig jaar

de buik de roes verstoot

zonder die roes is 't leven zwaar

maar

dan gaan we gelukkig ook dood

dan gaan we gelukkig ook dood

 

als je door verre landen gaat

langs donau, loire, rijn

op alpen of cevennen staat

of op ’t concorde-plein

als reisstof in je ogen waait

sirocco langs je schouders laait

wie denkt dan dat in veertig jaar

het lijf tot stilstand noodt

in stilstand is het leven zwaar

maar

dan gaan we gelukkig ook dood

dan gaan we gelukkig ook dood

 

als je niet meer poëtisch zwalkt

maar zelf tot proza bent verkalkt

en aan het einde van je reis

aan wal ligt met je boot

dan is het leven dof en grijs

maar

dan gaan we gelukkig ook dood

dan gaan we gelukkig ook dood