Het land der blinden

       Em                   Bm    Em
‘k Was in het land der blinden en Eénoog was er koning; 
                                        Bm    Em
voor Eénoog gaven blinden een doorlopende vertoning 
    C                D            G               D
ze mengden gif, ze spoten gif of lieten gif op straat staan.
   B                 Em                        Bm      Em
Eénoog kneep nog een oogje dicht en hief een plechtig lied aan: 

Refrein: 
     A   Em  A   Em                Bm    Em
Sodeju, sodeja, ting-ting zegt de kassa-la. 

‘k Was in het land der doven en Eénoor was er koning. 
Daar schreeuwden massa's mensen schor al eeuwen om een woning,
daar hoorde men het heien voor kerken en voor banken 
en Eénoor lei de eerste steen en liet zich blij bedanken.

Refrein

‘k Was in het land der kuchers en Eénlong was er koning. 
De mens die er het langste hoest die geeft hij een beloning. 
Daar telde men de vogels trouw die stierven op hun vluchten 
en Eénlong telde dapper mee en zijn ene long moest zuchten.

Refrein

‘k Was in het land der lammen en Eénbeen was er koning. 
Een auto nam zijn kinderbeen al héél lang voor zijn kroning; 
het snelverkeer vreet kind na kind en is niet te bestrijden. 
"Wie niet op straat komt, kan de dood", zegt Eénbeen, "lang vermijden."

Refrein

‘k Was in het land der stommen, de Bamibàl was koning. 
Ze zwommen er met volle mond gewoon in melk en honing 
en spraak’loos hield dat verre land zich kauwend van de domme, 
maar 'k zei het al 't is ver van hier, ginds in het land der stommen.

Refrein

‘k Was in het land der doden en niemand was er koning. 
Men wilde er noch huis noch groen, noch poeders, noch verschoning. 
Boven hun dorre schedelpan de bruine dorre zoden; 
daarop de dode kevertjes, daaronder dooie doden. 

Refrein:
Sodeju, sodeja, eindelijk zwijgt de kassa-la. Bm